Ik ben toch zeker Sinterklaas niet?

Toen ik klein was, vond ik dat een geweldig liedje. Wij hadden ook geen geldboom in de tuin, mijn moeder fietste met liefde naar 4 supermarkten om zo voordelig mogelijk boodschappen te doen en we moesten vooral ‘hard werken’ voor ons geld.

Als kind twijfel je niet aan dit soort verhalen. Het is een realiteit, het is hoe het is, en het raakt verweven met je identiteit en met hoe jij de wereld ziet. Ongemerkt, op een onbewust niveau. 

Want dat is hoe het met de meeste verhalen gaat. Ze komen tot je als je een kind bent en je merkt het niet. Sterker nog, je hebt niet eens in de gaten dat dit een verhaal is. Je slaat het op – in een wereldbeeld dat nog verre van compleet is – en geeft er ook nog eens je eigen interpretatie aan, waardoor ‘realiteit’ en ‘verhaal’ nog verder van elkaar af kunnen komen te staan.

Zo nemen we als kind ongelooflijk veel verhalen op, die in die kinderlijke vorm in onze identiteit blijven hangen. Wij bestaan in feite uit lagen en lagen verhalen, die ons in meer of mindere mate dienen. En die verhalen veranderen vaak weinig.

Als zo’n verhaal eenmaal bestaat, dan gaan we de wereld bekijken vanuit dat verhaal. Ons brein wil graag gelijk hebben, om het kort te zeggen, en zorgt ervoor dat alles wat we meemaken, gaat passen bij onze verhalen. Dat geldt ook voor het soort gedachten dat wordt opgeroepen door onze omstandigheden. Je draait keer op keer je oude patroon en verhaal af. 

En dat is logisch. 

Onze hersenen zijn gericht op energie-besparing. Ze leven liever vanuit het verleden dan vanuit iets nieuws, want dat kost energie en is… nieuw. En dus anders. En dus heel erg eng. Vandaar dat je ‘default’ naar je oude patroon, omdat je dat kent.

Daarnaast, als je alles wat er op je af komt aan prikkels ook daadwerkelijk bewust zou meekrijgen, zo je knetterend gillend gek worden. Om wat rust te bewaren, filteren je hersenen dat wat er binnenkomt eerst voor je, zodat alleen wat volgens jou/je hersenen belangrijk is, ook bewust door jou ervaren wordt. Zo zie je dus alleen wat je wilt zien en hoor je alleen wat je wilt horen. Je hersenen zullen altijd proberen om dat wat je ervaart, te laten passen in wat je al weet. Een soort self-fulfilling prophecy, waardoor iedereen zijn of haar wereld anders ervaart – en er dus eigenlijk niet één waarheid is. 

Als mijn man boodschappen gaat doen, heeft hij zelfs nu in corona-tijd altijd een muntje nodig voor het boodschappenkarretje. Ik heb dat zo goed als nooit. (Met als grootste grap dat ik altijd wel zo’n muntje bij me heb, en hij zelden… Maar dat is een ander verhaal, hahaha.) We gaan naar dezelfde supermarkt, de tijdstippen ontlopen elkaar ook niet echt… Het is puur een reflectie van hoe we in het leven staan. Ik zie gemak, hij ziet dat minder… 

En wat de waarheid is? We hebben allebei onze eigen waarheid. Iedereen heeft zijn of haar eigen waarheid, en dat is helemaal prima. Zolang die waarheid voor je werkt… 

Maar wat nou als dat niet zo is? Wat nou als je oude verhalen hebt, die niet per definitie waar zijn, die jouw leven niet ondersteunen, die je feitelijk alleen tegenhouden… Wat dan? 

Al die incomplete verhalen uit je kindertijd (waar je ouders trouwens ook niets aan kunnen doen!), die halve waarheden die in jouw brein tot hele waarheid werden aangevuld, die vooral interpretatie waren en misschien toen werkten, maar nu niet meer… Als je je bewuster wordt van de wereld en alle mogelijkheden die er zijn… Wat doe je dan met die oude verhalen? En vooral: wat doe je eraan?

Het antwoord is bedrieglijk simpel: maak nieuwe verhalen.

Heb je een verhaal dat jou niet dient? Ontdek je een verhaal dat niet meer voor jou werkt? Kies een nieuwe. 

De meest effectieve manier is om letterlijk te schrijven. Journalen. Dat hoeft niet eens een verhaal van X kantjes te zijn, je kun met een paar zinnen al een compleet nieuw verhaal vertellen aan en over jezelf.

Voor mij was het de laatste dagen: ‘Ik heb meer dan genoeg geld en er komt altijd meer naar me toe.’

Overboord met de angst om niet genoeg te hebben, overboord met de angst dat ik mijn geld weer kwijtraak zodra het er is. Al die BS heb ik overboord gegooid, tot dat nieuwe verhaal overbleef. ‘Ik heb meer dan genoeg geld en er komt altijd meer naar me toe.’

Is er een oud (geld) verhaal dat jij overboord wilt kiepen? 

Wil je daar steun bij? Joanne Hunter van ‘My Million Dollar Experiment’ kan je daarbij helpen. Ik doe al mee, voel je vooral welkom om dat ook te doen. Je kunt je alleen vandaag nog inschrijven.

Heb jij andere plannen dan focussen op overvloed, heb je andere goede voornemens gemaakt, maar twijfel je of je het kan volhouden? Lees dan dit artikel over goede voornemens en hoe ze ook echt te houden (Engels).

Ik wens jullie allemaal een prachtig 2021, waarin je je bevrijdt van oude verhalen die je niet meer dienen en nieuwe verhalen adopteert. Straal en geniet; gezond en gelukkig ♡