Moeten, willen, toestaan
Bij afvallen komt vaak een boel ‘moet’ en ‘wil’ kijken.
Ik wil minder wegen, dus ik moet minder eten.
Ik wil er goed uitzien, dus ik moet buikspieroefeningen doen.
Ik wil dit, ik moet dat.
Ik wil dat niet, en ik moet dat niet…
De energie hierachter is echter heel beklemmend en beperkend. Je zet jezelf vast en je verliest de vrijheid om te kiezen - voor een andere, betere manier om het zelfde te bereiken, of om in te zien dat het anders mag en kan. Je pint jezelf vast, legt druk op jezelf en… Daar reageren zowel je lichaam als je monkey brain niet goed op - en het universum evenmin.
In feite creëer je door te werken vanuit ‘moeten’ en ‘willen’ een muur om je heen - een muur die ervoor zorgt dat dat wat je wilt bereiken, niet meer bij je kan komen. Wat je achterna zit, zal van je wegrennen.
Wat je ‘moet’, vult je met afkeer.
Het komt niet uit je hart, niet uit een plaats van liefde.
Werken vanuit deze plaats heeft een averechts effect op wat je manifesteert.
Ook het universum reageert erop: als jij een energie hebt van ‘ik wil dit’, dan zend je uit dat het niet zo is. Dat het nog moet gebeuren. En dan zit je vast op die plaats waar het niet waar is, en niet zal gebeuren…
Maar wat dan?
Niks doen en blind vertrouwen?
Niet helemaal. Je mag natuurlijk dromen, een doel hebben, en je zult zeker iets moeten doen om de huidige status quo te veranderen, want als je doorgaat op de manier die jou tot dit punt bracht, krijg je nog meer van waar je nu bent. En als je al een poos bezig bent met niet goed genoeg voor jezelf zorgen, waardoor overgewicht is ontstaan (of ondergewicht, dat kan ook!), dan zul je daar meer van scheppen als je niets verandert.
Maar het vertrekpunt is heel anders wanneer je je opens telt. Wanneer je gaat toestaan. Wanneer je vertrekt vanuit liefde. Vanuit vertrouwen. Dan jaag je niets meer weg, maar nodig je uit. Dan maak je keuzes met (de juiste) kracht als basis, niet meer vanuit frustratie (waarmee je nog meer frustratie zaait)
Loslaten is in dit geval niet ‘gaan liggen en wachten’, maar de druk van de ketel halen. Toestaan, in plaats van duwen, trekken, vastbijten en aaaaargh.
Wil je hier meer over horen? Luister naar de podcast van deze week!